zì hèn yī shēng dāi bā zì
自恨一生呆八字
hǎo huā biàn chéng yě méi guī
好花变成野玫瑰
yì xiāng zuò zháo jiǔ jiā nǚ
异乡做着酒家女
yǐ jīng guò le èr sān nián
已经过了二三年
xīn xī wēi àn shāng bēi
心稀微暗伤悲
yǒu shí hū rén lái mán shì
有时乎人来瞒视
mù shǐ bù gǎn liú chū qù
目屎不敢流出去
yě zháo rěn nài dù rì zǐ
也着忍耐渡日子
yuàn tàn bó qíng de láng jūn
怨叹薄情的郎君
huā ruǐ cǎi le qíng yě duàn
花蕊采了情也断
hài ruǎn qián tú zhào hēi yún
害阮前途罩黑云
mèi dé jiàn zháo míng yuè guāng
袂得见着明月光
xīn yōu mèn yuàn bǐ cún
心忧闷怨彼拵
jīn yán yù yǔ lái piàn ruǎn
金言玉语来骗阮
jīn rì cái zháo zhuì luò hǎi
今日才着坠落海
bàn kè yǐn jiǔ huà jiǔ quán
伴客饮酒化酒拳
shǒu pěng yī bēi de shāo jiǔ
手捧一杯的烧酒
xiǎng zháo mù shǐ liú mèi lí
想着目屎流袂离
shāo jiǔ ruò wú yǐn luò qù
烧酒若无饮落去
rén kè jiǎng ruǎn wú qíng yì
人客讲阮无情意
xīn kōng xū yuàn hèn yī
心空虚怨恨伊
hū ruǎn biàn chéng yě huā ruǐ
乎阮变成野花蕊
shí cháng bèi rén nuè yán yǔ
时常被人虐言语
shuí rén kě lián jiǔ jiā nǚ
谁人可怜酒家女