bù néng bèi nǐ pá shàng tiān tī shēn shǒu zhāi xīng
不能背你爬上天梯伸手摘星
dàn yě bù rěn bō duó le nǐ měi lì chōng jǐng
但也不忍剥夺了你美丽憧憬
zhōng jiū xuǎn zé dǎ kāi zì jǐ sòng nǐ yuǎn xíng
终究选择打开自己送你远行
yǒu de bù duō zhì shǎo zhù fú huán gěi dé qǐ
有的不多至少祝福还给得起
gū jì màn màn bān bó chéng le xì xiǎo shā lì
孤寂慢慢斑驳成了细小沙砾
piān piān tīng wén xiàn shí bǐ nǐ xiǎng de pín jí
偏偏听闻现实比你想的贫瘠
dǒng nǐ zuì hèn bèi rén kàn jiàn láng bèi biǎo qíng
懂你最恨被人看见狼狈表情
wǒ huì dàn xīn què rěn nài zháo bù duō lián xì
我会担心却忍耐着不多联系
wǒ de shēn qíng zài nǐ kàn bù jiàn de dì fāng
我的深情在你看不见的地方
zěn me wěi qū yě bù xí guàn zhāng yáng
怎么委屈也不习惯张扬
měi gè rén dū yǒu tā de jué qiáng
每个人都有他的倔强
suǒ yǐ bù duàn pèng zhuàng bù tíng nèi shāng
所以不断碰撞不停内伤
wǒ de sī niàn zài nǐ kàn bù jiàn de dì fāng
我的思念在你看不见的地方
xǐng zài wǔ yè wǎng shì yòu nuǎn yòu liáng
醒在午夜往事又暖又凉
měi kē xīn dū yǒu tā de cāng sāng
每颗心都有他的沧桑
bù jiǎng zhǐ shì wěi zhuāng shì huái yí wàng
不讲只是伪装释怀遗忘
wǒ yě kě yǐ yìng dé xiàng kē shí tóu yī yáng
我也可以硬得像颗石头一样
shén zhì kě yǐ xiào dé zì rán sǎ tuō shuǎng lǎng
甚至可以笑得自然洒脱爽朗
dàn zǒng huì yǒu mǒu jù huà yǔ mǒu zhǒng yǎn guāng
但总会有某句话语某种眼光
lái shì xiōng xiōng cì pò kuī jiǎ wú lì dǐ kàng
来势汹汹刺破盔甲无力抵抗
wǒ de shēn qíng zài nǐ kàn bù jiàn de dì fāng
我的深情在你看不见的地方
zěn me wěi qū yě bù xí guàn zhāng yáng
怎么委屈也不习惯张扬
měi gè rén dū yǒu tā de jué qiáng
每个人都有他的倔强
suǒ yǐ bù duàn pèng zhuàng bù tíng nèi shāng
所以不断碰撞不停内伤
wǒ de sī niàn zài nǐ kàn bù jiàn de dì fāng
我的思念在你看不见的地方
xǐng zài wǔ yè wǎng shì yòu nuǎn yòu liáng
醒在午夜往事又暖又凉
měi kē xīn dū yǒu tā de cāng sāng
每颗心都有他的沧桑
bù jiǎng zhǐ shì wěi zhuāng shì huái yí wàng
不讲只是伪装释怀遗忘
zuì xiǎng shuō de zǒng shì bù néng shuō de nà jù huà
最想说的总是不能说的那句话
zuì wú shēng de wēn róu zǒng huì liú xià zuì chǎo de bā
最无声的温柔总会留下最吵的疤