nán guó chūn tiān shí cǎo mù dāng qīng
南国春天时 草木当青
wǒ zài chūn xiāo yuè guāng míng wú yì zhōng kàn jiàn
我在春宵月光暝 无意中看见
bǎi huā mǎn kāi xiào wēi wēi hú dié sù huā zhī
百花满开笑微微 蝴蝶宿花枝
fēi lái yòu fēi qù yī shí tuī dòng ruǎn xīn yì yuàn tàn kàn tiān biān
飞来又飞去 一时推动阮心意 怨叹看天边
yè bàn lù shuǐ dī ěr huā xiāng wèi
夜半露水滴 耳花香味
wǒ zài jì jìng gèng shēn shí wú yì zhōng tīng jiàn
我在寂静更深时 无意中听见
yīn lè chuán lái duàn cháng shī āi yùn rù ruǎn ěr
音乐传来断肠诗 哀韵入阮耳
yǐn ruǎn xīn nèi bēi zuò zài chuáng qí wú yuán qì chūn xiāo yuàn cháng míng
引阮心内悲 坐在床墘无元气 春宵怨长暝
yè shēn jìng jì jì fēng lěng zhī zhī
夜深静寂寂 风冷吱吱
dǎo zài chuáng zhōng kùn mèi qù wú nài zài chuāng biān
倒在床中困昧去 无奈在窗边
kōng dù chūn tiān liáng xiāo míng jǔ tóu kàn yuè yuán
空渡春天良宵暝 举头看月圆
wèi hé chóu mèi lí yī gèng guò le yòu yī gèng bù jué jī shēng tí
为何愁昧离 一更过了又一更 不觉鸡声啼