cháng yè tiān kōng lěng de fēng chuī guò yī mǒ de fú yún
长夜天空 冷的风 吹过一抹的浮云
yún jù yún yòu sàn yuán shì fēn gé yòu zài zǒu jìn
云聚 云又散原是分隔又再走近
bù zhī bù jué yǐ qíng kùn
不知不觉已情困
lái ràng bù kě sī yì de yě fā shēng
来让不可思议的也发生
zài jīn yè wàng qīng zhè chī xīn nǚ rén a
在今夜 望清这痴心女人啊
hóng shì bēi jiǔ wǒ xīn kǒu jiàn guò yī piàn āi huò chóu
红是杯酒 我心口 溅过一片哀或愁
huái niàn rén jiàn shòu yǒng zháo nǐ zú gòu
怀念 人渐瘦拥着你足够
dāng tiān kōng zài cì hóng tòu
当天空再次红透
zhòng xiàn de qīng zǎo bèi jiào rén nán shòu
重现的清早倍教人难受
ràng sī niàn zhuǎn shēn zǒu huán yǒu
让思念 转身走还有
cóng huā kāi huā fēi yī mèng zhōng
从花开花飞一梦中
xīn shāng xīn suì què wèi dòng
心伤心碎却未冻
zhǐ yīn zhī nǐ zhì qíng réng shì hé wǒ xiāng tóng
只因知你挚情仍是和我相同
yī shǒu gē yī què shī qiān shì bǎi shì dū chuán sòng
一首歌 一阙诗 千世百世都传颂
mèng sàn chù shuí yòu bù xīn tòng
梦散处 谁又不心痛
hóng shì bēi jiǔ wǒ xīn kǒu jiàn guò yī piàn āi huò chóu
红是杯酒 我心口溅过一片哀或愁
huái niàn rén jiàn shòu yǒng zháo nǐ zú gòu
怀念 人渐瘦拥着你足够
dāng tiān kōng zài cì hóng tòu
当天空再次红透
zhòng xiàn de qīng zǎo bèi jiào rén nán shòu
重现的清早倍教人难受
ràng sī niàn zhuǎn shēn zǒu huán yǒu
让思念 转身走还有
cóng huā kāi huā fēi yī mèng zhōng
从花开花飞一梦中
xīn shāng xīn suì què wèi dòng
心伤心碎却未冻
zhǐ yīn zhī nǐ zhì qíng réng shì hé wǒ xiāng tóng
只因知你挚情仍是和我相同
yī shǒu gē yī què shī qiān shì bǎi shì dū chuán sòng
一首歌 一阙诗 千世百世都传颂
mèng sàn chù shuí yòu bù xīn tòng
梦散处 谁又不心痛
yī shǒu gē yī què shī qiān shì bǎi shì dū chuán sòng
一首歌 一阙诗 千世百世都传颂
mèng sàn chù shuí yòu bù xīn tòng
梦散处 谁又不心痛